ข้อต่อกายวิภาคเท้าข้อเท้าและมือรุ่นกายวิภาคที่ถูกต้องตามขนาด

เกี่ยวกับความรู้โครงกระดูก

A joint or articulation (or articular surface) is the connection made between bones in the body which link the skeletal system into a functional whole. ข้อต่อหรือข้อต่อ (หรือพื้นผิวข้อต่อ) เป็นการเชื่อมต่อระหว่างกระดูกในร่างกายซึ่งเชื่อมโยงระบบโครงกระดูกเข้ากับการทำงานทั้งหมด They are constructed to allow for different degrees and types of movement. พวกเขาถูกสร้างขึ้นเพื่อให้องศาที่แตกต่างและประเภทของการเคลื่อนไหว Some joints, such as the knee, elbow, and shoulder, are self-lubricating, almost frictionless, and are able to withstand compression and maintain heavy loads while still executing smooth and precise movements. ข้อต่อบางอย่างเช่นหัวเข่าข้อศอกและหัวไหล่มีการหล่อลื่นตัวเองเกือบจะไร้แรงเสียดทานและสามารถทนต่อแรงกดและการบำรุงรักษาภาระหนักในขณะที่ยังคงเคลื่อนไหวที่ราบรื่นและแม่นยำ Other joints such as sutures between the bones of the skull permit very little movement (only during birth) in order to protect the brain and the sense organs. ข้อต่ออื่น ๆ เช่นเย็บระหว่างกระดูกของกะโหลกศีรษะช่วยให้การเคลื่อนไหวน้อยมาก (เฉพาะในช่วงเกิด) เพื่อปกป้องสมองและอวัยวะความรู้สึก The connection between a tooth and the jawbone is also called a joint, and is described as a fibrous joint known as a gomphosis. การเชื่อมต่อระหว่างฟันและกระดูกขากรรไกรนั้นเรียกอีกอย่างว่าข้อต่อและอธิบายว่าเป็นข้อต่อที่รู้จักกันในชื่อ gomphosis Joints are classified both structurally and functionally. ข้อต่อถูกจัดประเภททั้งแบบโครงสร้างและแบบใช้งานได้

ข้อไหล่
The shoulder joint (or glenohumeral joint from Greek glene, eyeball, + -oid, 'form of', + Latin humerus, shoulder) is structurally classified as a synovial ball and socket joint and functionally as a diarthrosis and multiaxial joint. ข้อต่อหัวไหล่ (หรือข้อต่อ glenohumeral จากกรีก glene, ลูกตา, + -oid, 'form of', + Latin humerus, ไหล่) ถูกจัดโครงสร้างเป็นลูก synovial และข้อต่อซ็อกเก็ต It involves articulation between the glenoid cavity of the scapula (shoulder blade) and the head of the humerus (upper arm bone). มันเกี่ยวข้องกับการประกบระหว่างช่อง glenoid ของกระดูกสะบัก (สะบัก) และหัวของกระดูกต้นแขน (กระดูกต้นแขน)

เนื่องจากข้อต่อแคปซูลหลวมมากที่ให้อินเทอร์เฟซที่ จำกัด ของกระดูกมนุษย์และกระดูกสะบักเป็นข้อต่อที่เคลื่อนที่ได้มากที่สุดของร่างกายมนุษย์

ข้อต่อของมือ
ข้อต่อในมือเป็นข้อต่อที่พบที่ปลายสุดของกิ่ง

The joints are:In the wrist there is the radiocarpal joint between the radius and carpus. ข้อต่อคือ: ในข้อมือมีข้อต่อเรดิโอคาร์ปัลระหว่างรัศมีและคาร์ปัส Between the carpal bones are the intercarpal articulations and the midcarpal joint. ระหว่างกระดูก carpal เป็นข้อต่อระหว่างซี่โครงและข้อต่อ midcarpal

ข้อต่อ Carpometacarpal เชื่อมต่อกระดูก carpal กับกระดูก metacarpus หรือกระดูก metacarpal ซึ่งเชื่อมต่อกับข้อต่อ intermetacarpal

ในที่สุดก็คือข้อต่อ metacarpophalangeal (รวมถึงข้อนิ้ว) ระหว่างกระดูกฝ่ามือและกระดูก phalanges หรือกระดูกนิ้วซึ่งเชื่อมต่อกันด้วยข้อต่อ interphalangeal

ข้อต่อของเท้า

The human foot is a strong and complex mechanical structure containing 26 bones, 33 joints (20 of which are actively articulated), and more than a hundred muscles, tendons, and ligaments. เท้าของมนุษย์นั้นมีโครงสร้างเชิงกลที่ซับซ้อนและซับซ้อนซึ่งประกอบด้วยกระดูก 26 ข้อข้อต่อ 33 ข้อ (20 ข้อนั้นเป็นข้อต่อ) และกล้ามเนื้อเส้นเอ็นและเอ็นกว่าร้อยเส้น The joints of the foot are the ankle and subtalar joint and the interphalangeal articulations of the foot. ข้อต่อของเท้าคือข้อเท้าและข้อต่อย่อยและข้อต่อ interphalangeal ของเท้า

เท้าสามารถแบ่งย่อยเข้าไปใน hindfoot, midfoot และ forefoot:

The hindfoot is composed of the talus (or ankle bone) and the calcaneus (or heel bone). hindfoot ประกอบด้วยเท้า (หรือกระดูกข้อเท้า) และ calcaneus (หรือกระดูกส้นเท้า) The two long bones of the lower leg, the tibia and fibula, are connected to the top of the talus to form the ankle. กระดูกยาวทั้งสองของขาท่อนล่างกระดูกหน้าแข้งและกระดูกน่องเชื่อมต่อกับส่วนบนของเท้าเพื่อสร้างข้อเท้า Connected to the talus at the subtalar joint, the calcaneus, the largest bone of the foot, is cushioned underneath by a layer of fat. เชื่อมต่อกับเท้าที่ข้อต่อ subtalar, calcaneus ซึ่งเป็นกระดูกที่ใหญ่ที่สุดของเท้าถูกหุ้มด้วยชั้นไขมัน

The five irregular bones of the midfoot, the cuboid, navicular, and three cuneiform bones, form the arches of the foot which serves as a shock absorber. ห้ากระดูกที่ผิดปกติของ midfoot, cuboid, navicular และกระดูก cuneiform สามรูปแบบส่วนโค้งของเท้าซึ่งทำหน้าที่เป็นโช้คอัพ The midfoot is connected to the hind- and fore-foot by muscles and the plantar fascia. midfoot นั้นเชื่อมต่อกับหลังและเท้าโดยกล้ามเนื้อและพังผืดฝ่าเท้า

The forefoot is composed of five toes and the corresponding five proximal long bones forming the metatarsus. เท้าที่ประกอบด้วยห้านิ้วเท้าและกระดูกยาว proximal ห้าที่สอดคล้องกันก่อ metatarsus Similar to the fingers of the hand, the bones of the toes are called phalanges and the big toe has two phalanges while the other four toes have three phalanges each. คล้ายกับนิ้วของมือกระดูกของนิ้วเท้าเรียกว่า phalanges และนิ้วเท้าใหญ่มีสอง phalanges ในขณะที่อีกสี่นิ้วมี phalanges สาม The joints between the phalanges are called interphalangeal and those between the metatarsus and phalanges are called metatarsophalangeal (MTP). ข้อต่อระหว่าง phalanges เรียกว่า interphalangeal และระหว่าง metatarsus และ phalanges เรียกว่า metatarsophalangeal (MTP)

ทั้ง midfoot และ forefoot เป็น dorsum (พื้นที่ที่หันขึ้นไปข้างบนขณะยืน) และ planum (พื้นที่ที่หันลงด้านล่างขณะยืน)

หลังเท้าเป็นส่วนโค้งของส่วนบนของเท้าระหว่างนิ้วเท้าและข้อเท้า